Ο σπίνος: εκτύπωση παρτιτούρας
Σε φουντωμένο δέντρου κλωνάρι
κάθεται σπίνος και κελαηδεί
τόση ακούει τέρψη και χάρη
και πλησιάζει ένα παιδί
Σπίνε, μ’ αρέσει το ψάλσιμό σου
τα λέγεις όλα, όλα καλά,
μα ποιος είναι διδάσκαλος σου,
που σου μαθαίνει τα μουσικά;
Μάθε παιδάκι διδάσκαλός μου
που μου μαθαίνει τη μουσική
είναι ο Πλάστης όλου του κόσμου
η Πρόνοια Του η πατρική.
Ο Σπίνος είναι ένα ζωηρό και εύθυμο πουλάκι της πατρίδας μας.
Κοινωνικός και πανέξυπνος, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι αν τον βρεις τραυματισμένο και τον περιθάλψεις, αυτός μετά το θυμάται και αποκτά μαζί σου οικειότητα.
Ανήκει στην οικογένεια «Σπιζίδες» ή «Σπίζες» όπως τις ξέρουμε και η επιστημονική του ονομασία είναι "Fringillia coelebs" δηλαδή στα ελληνικά "Φρυγίλλος ο άγαμος".
Στην χώρα μας όμως είναι γνωστός ως "Σπίνος" λόγω του ήχου που κάνει, κυρίως τον χειμώνα "Σπιν Σπιν",ήχος που παλιά για τους ανθρώπους της αγροτικής υπαίθρου αποτελούσε σημάδι ότι θα χιονίσει ή θα βρέξει,μιας και χαριτολογώντας ερμήνευαν το τιτίβισμα ως "Σπίτ Σπίτ" δηλαδή ώρα να πάνε σπίτι.
Στην Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα τον ξέρουν ως "Τσόνι" καθώς πηγάζει απ’την βλάχικη λέξη "ciona" δηλαδή σπουργίτι.
Άλλες ονομασίες του είναι πισπίνι, σπίζα, τσιόγκα αλλά και χιονάρι επειδή όπως είπαμε προειδοποιούσε για τον επικείμενο χιονιά.
Όταν έρθει η άνοιξη, ο σπίνος εκτός από κορυφαίος τραγουδιστής (αλλάζει το κελάηδημά του) γίνεται και αξιοθαύμαστος χορευτής όπως βλέπετε στο βίντεο. Ένα ακόμα ταλέντο του είναι το χτίσιμο της φωλιάς, μιας και δημιουργεί μια ολοστρόγγυλη μισόσφαιρα τόσο πυκνή ώστε να μην τη διαπερνά καθόλου ο αέρας.
Το θηλυκό γεννά 2-6 αυγά και για όσο χρονικό διάστημα αυτή κλωσά τα αυγά της, ο αρσενικός σπίνος, φροντίζει πρώτα να της φέρνει φαγητό και ύστερα να της κελαηδά καθισμένος στο ψηλότερο κλαδί του δέντρου κάνοντάς της καντάδα και παρέα.
Ο Σπίνος είναι τόσο συνυφασμένος με την κουλτούρα μας, που τον χρησιμοποιούμε σε διάφορες εκφράσεις και χαρακτηρισμούς όπως για παράδειγμα το μικρό παιδί, τα παλιά τα χρόνια, οι γιαγιάδες το αποκαλούσαν χαϊδευτικά "τσόνι μου" αλλά την λέξη αυτήν επίσης την χρησιμοποιούσαν και για κάποιον που ήταν έξυπνος «Αυτός δεν έχει ανάγκη είναι Τσόνι».
Επίσης στην Λάρισα έλεγαν την φράση: «Τρία π’λιά κι ένα τσόν», δηλαδή ότι κάποιος λέει κάτι άσχετο, άλλα αντ' άλλων.
Για το τέλος θα ήθελα να πάμε λίγο πίσω στο παρελθόν και να θυμηθούμε το σχολικό τραγούδι για τον Σπίνο που μάθαιναν οι δάσκαλοι στους μαθητές.
Αυτά φίλοι μου, αναμνήσεις πολλές με τον Σπίνο μας. Πηγή: https://www.facebook.com/share/v/16tieHKsYo/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου