Κάλαντα Ικαρίας

Κάλαντα_Ικαρίας by sofiaanr

Άγιος Βασίλης έρχεται
πο πίσω απ' το καμάρι
βαστά μυζήθρες και τυριά
βαστά κι ένα γκινάρι.

Φέρτε μας κρασί να πιούμε
και του χρόνου να σας πούμε.


Σ' αυτό το σπίτι που 'ρθαμε
τα ράφια είν' ασημένια
του χρόνου σαν και σήμερα
να ναι μαλαματένια.

Φέρτε μας κρασί...

Σένα σου πρέπ' αφέντη μου
καρέκλα καρυδένια
για ν' ακουμπάει η μέση σου
η μαργαριταρένια.

Βάλτε μας κρασί...

Πολλά 'παμε τ' αφέντη μας
ας πούμε της κυράς μας
Κυρά ψηλή κυρά λιγνή
κυρά μαυροματούσα.

Βάλτε μας κρασί...

Κι αν έχεις κόρη έμορφη
βάλτη να μας κεράσει
να ευχηθούμε όλοι μας
να ζήσει να γεράσει.

Βάλτε μας κρασί...

Κι αν έχεις γιο στα γράμματα
βαλ' τονε στο ψαλτήρι
και ν' αξιώσει ο Θεός
να βάλει πετραχήλι.

Βάλτε μας κρασί...

Σ' αυτό το σπίτι που 'ρθαμε
πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού
χρόνους πολλούς να ζήσει.

Βάλτε μας κρασί...

Βάλτε μας κρασί...

Τα ραφτικά της γιαγιάς

Τα_ραφτικά_της_γιαγιάς by sofiaanr

Ντου… λιλι μπαμ

Πήρανε τις κουβαρίστρες

και τις κάναν πολεμίστρες,

η γιαγιά κλωστή δε θα ‘βρει,

ούτε άσπρη, ούτε μαύρη.

Πήραν όλα τα βελόνια

και τα κάνανε κανόνια,

η γιαγιά μπροστά στην πόρτα,

ρίζωσε σαν τ’ άγρια χόρτα.

Ντου …λιλι μπαμ

Πήρανε και τα κουμπάκια

και τα κάναν στρατιωτάκια,

η γιαγιά λοιπόν που λέτε

στην αυλή σταυροκοπιέται.

Πήρανε την δαχτυλήθρα

και την κάναν κολυμπήθρα,

να βαφτίσουν το παιχνίδι

που η γιαγιά το ξέρει ήδη

Ντου …λιλι μπαμ

Η γιαγιά τα ραφτικά της

τα επέταξε μακριά της,

έγινε παντού Ειρήνη

και στα εγγόνια κρίνους δίνει

Ντου … λιλι μπαμ

Το όνειρο του Μπενίτο

 

Το_όνειρο_του_Μπενίτο by sofiaanr

Ο Μπενίτο κάποια νύχτα ζαλισμένος, είδε όνειρ’ ο καημένος,

πως βρισκόταν στην Αθήνα σε μια φίνα λιμουζίνα (δις).

Μα σα ξύπνησε και ρίχνει ένα βλέμμα, είπε κρίμα να’ ναι ψέμα,

ένα τέτοιο μεγαλείο, βρε παιδιά δεν είν’ αστείο.     (δις)

Φέρτε πένα διατάζει και μελάνι, τηλεσίγραφο μας κάνει,

μα του λέμε εν τω άμα, αν βαστάς κάνε το τάμα.     (δις)

Δεν περάσανε παρά ολίγες μέρες κι οι θαυματουργές μας σφαίρες,

το τσαρούχι κι η αρβύλα κάνουν στο Μπενίτο νίλα.    (δις)

Βρε Μπενίτο μη θαρρείς για μακαρόνια τα ελληνικά κανόνια,

τα ‘χουν χέρια δοξασμένα παλικάρια αντρειωμένα.    (δις)