Ο βοσκός κι ο βασιλιάς

Ο βοσκός κι ο βασιλιάς στοίχημα εβάλανε, 

στοίχημα εβάλανε και στοιχηματίσανε: 

— Πες μ’, αφέντη βασιλιά, τι ’ν’ που βάζεις στοίχημα;

— Βάζω τη βασίλισσα, με το βασιλίκι της! 

— Πες μου εσύ, καλέ βοσκέ, τι ’ν’ που βάζεις στοίχημα; 

— Βάζω χίλια πρόβατα, με τ’ αργυροκούδουνα! 

Όταν τα κατέβαζε ο βοσκός τα πρόβατα, 

όταν τα κατέβαζε κάτω στα λακκώματα, 

πρόβαλ’ η βασίλισσα ’πό το παραθύρι της. 

— Μάνα, να ’μουν βόσκισσα, να ’μουν τυροκόμισσα! 

Θα ’κανα χλωρό τυρί και μυτζήθρα αρμυρή, 

θα ’κανα ξυνόγαλο και το βούτυρο παχύ!